maandag 31 oktober 2016

Over de brug komen


Er zijn van die zondagen dat ik het niet kan laten om een stukje te gaan fietsen. Als ik dat dan samen met mijn lief doe, kunnen de meest verrassende dingen gebeuren. In de eerste plaats neemt zij altijd een fotocamera mee. Dat op zich is niet vreemd, maar het geeft aan dat zij, net als ik, nieuwsgierig van aard is. Zij vindt het leuk om mooie foto’s te maken van herfstige taferelen in het bos en ik vind het leuk om het gedrag en de reacties van mijn medemensen te bestuderen, zoals u weet.
Zo een dag was het gisteren. Het was een prachtige nazomerzondag. Na het maken van de verplichte foto’s met de herfsttaferelen gaan we op de terugweg even kijken bij de brug die mensen veilig van de ene naar de andere kant van de weg kan brengen. Zo niet bij mijn lief. “Ik ga die brug niet op,” is haar reactie,  “veel te hoog”. Ik wil de brug wel beklimmen en eventueel een foto maken van de weg vanaf de brug.

Onder aan de brug treffen we een echtpaar van middelbare leeftijd. Hij lijkt een jaar of 65 en zij iets jonger. Hij heeft een opdracht van de fotoclub. Hij moet het ‘over de brug komen’ vastleggen. Er worden foto’s gemaakt van mevrouw die van de brug af komt. Ook ik mag figureren. Ik loop de brug op en af. Meneer maakt foto’s en als beneden aan kom kan ik het niet laten om ook een foto van hem te maken.
Wanneer ik zwaaiend met een briefje van 10 euro van de brug af kom lopen, staart hij mij aan met een blik in zijn ogen alsof hij water ziet branden. Het is blijkbaar nooit bij hem opgekomen dat je niet alles letterlijk hoeft te nemen.

Maar goed, zo gaan de dingen nu eenmaal…..

Tot later!

Over de brug komen


Er zijn van die zondagen dat ik het niet kan laten om een stukje te gaan fietsen. Als ik dat dan samen met mijn lief doe, kunnen de meest verrassende dingen gebeuren. In de eerste plaats neemt zij altijd een fotocamera mee. Dat op zich is niet vreemd, maar het geeft aan dat zij, net als ik, nieuwsgierig van aard is. Zij vindt het leuk om mooie foto’s te maken van herfstige taferelen in het bos en ik vind het leuk om het gedrag en de reacties van mijn medemensen te bestuderen, zoals u weet.
Zo een dag was het gisteren. Het was een prachtige nazomerzondag. Na het maken van de verplichte foto’s met de herfsttaferelen gaan we op de terugweg even kijken bij de brug die mensen veilig van de ene naar de andere kant van de weg kan brengen. Zo niet bij mijn lief. “Ik ga die brug niet op,” is haar reactie,  “veel te hoog”. Ik wil de brug wel beklimmen en eventueel een foto maken van de weg vanaf de brug.

Onder aan de brug treffen we een echtpaar van middelbare leeftijd. Hij lijkt een jaar of 65 en zij iets jonger. Hij heeft een opdracht van de fotoclub. Hij moet het ‘over de brug komen’ vastleggen. Er worden foto’s gemaakt van mevrouw die van de brug af komt. Ook ik mag figureren. Ik loop de brug op en af. Meneer maakt foto’s en als beneden aan kom kan ik het niet laten om ook een foto van hem te maken.
Wanneer ik zwaaiend met een briefje van 10 euro van de brug af kom lopen, staart hij mij aan met een blik in zijn ogen alsof hij water ziet branden. Het is blijkbaar nooit bij hem opgekomen dat je niet alles letterlijk hoeft te nemen.

Maar goed, zo gaan de dingen nu eenmaal…..

Tot later!